De hernia in de lage rug

Wat is de hernia in de lage rug ?

Tussen twee wervels zit er een soort schokdemper die beweeglijk is. Dit is de tussenwervelschijf. Deze bestaat uit een stevige vezelachtige ring en een zachtere kern. Als we ouder worden treedt er slijtage op van deze tussenwervelschijf alsook van de gewrichtjes tussen de wervels.

Wat het publiek?

Een hernia van een tussenwervelschijf komt vaak voor en is oorzaak van klachten in 1% van de bevolking. Meestal treedt dit op tussen 20 en 50 jarige leeftijd. Op de leeftijd van 50 jaar hebben 90% van de mensen slijtagetekens van de tussenwervelschijf maar in de meeste gevallen veroorzaakt dit geen klachten.

Symptomen

Als zo’n hernia tegen een zenuw duwt ontstaat er rugpijn met uitstraling in het been. Deze uitstraling wordt ook ischias genoemd en verloopt meestal tot in de voet of hiel. Soms verloopt de uitstraling naar de dij en knie; dit noemen we geen ischias maar een cruralgie. De pijn is knagend, diep of stekend (messteek) en soms branderig of een gevoel van elektriciteit. De pijn neemt toe bij inspanning, hoesten of niezen; Soms zijn er ook tintelingen. In ernstige gevallen kan er ook een verlamming optreden. Je kunt dan moeilijk op de enen staan of hebt een zogenaamde dropvoet. Soms zak je door de knie en kan je niet goed trappen bestijgen.

In zeer erge gevallen is de hernia zo groot dat er ook problemen zijn met controle over de stoelgang of het plassen en dat er gevoelsstoornissen zijn in de schaamstreek.

Diagnose

De diagnose is vaak al duidelijk door de klachten en het onderzoek van de arts. In de beginfase zijn bijkomende onderzoeken zoals een scanner niet nodig. Bij blijvende klachten of uitvalsverschijnselen kan een Ct scan of NMR de hernia aantonen.

Behandelingen

De behandeling is in de meeste gevallen conservatief (niet operatief). Rust, pijnstillers, ontstekingsremmers en spierontspanners. Deze behandeling moet voldoende lang volgehouden worden en pas na 6 tot 8 weken kan men bij blijvende last denken aan een operatieve behandeling. Ook als na genezing de klachten snel of vaak terugkomen is dit het geval. De grootte van de hernia is op zich van geen belang bij het al dan niet beslissen tot operatie.

Enkel bij ernstige verlammingsverschijnselen moet men snel ingrijpen, zo mogelijk binnen de 48 uur, zeker als de toestand verslechtert. Dit is zeker zo als er problemen zijn met controle over de stoelgang of het plassen of gevoelsstoornissen in de schaamstreek. Dan moet de patiënt zo snel mogelijk naar een spoedgevallendienst gaan.

In 90 % van de gevallen zal de pijn verdwijnen na een operatie. De gevoelsstoornissen blijven echter vaak langer aanslepen alsook het krachtsverlies. Iemand die een hernia gehad heeft moet rugbelastende activiteiten zoveel mogelijk vermijden, niet vooroverbuigen en plotse draaibewegingen vermijden. Spierversterkende oefeningen zijn van belang (buik- en rugspieren). Zwemmen (crawl) kan hiertoe een positieve bijdrage leveren.