Tumoren van de wervelkolom

Er wordt geschat dat 10 tot 20% van de patiënten met een oncologische aandoening een uitzaaiing in de wervelkolom ontwikkelt die symptomen veroorzaakt. Symptomen kunnen bestaan uit lokale pijn, uitstralingspijn in de ledematen, verlies van kracht en gevoel in de ledematen – met gangmoeilijkheden tot gevolg -  en incontinentie/obstipatie. Het ontstaan van bovenvernoemde symptomen kan traag verlopen, maar kan zich ook op enkele uren of dagen afspelen. In elk geval bestaat de noodzaak voor een patiënt die deze verschijnselen ontwikkelt, om zich snel tot zijn huisarts of oncoloog te wenden of zich op een een spoedgevallendienst aan te melden.

Waar tot in de jaren ’90 een eerder fatalistische houding werd aangenomen tegenover wervelkolommetastasen, zijn de behandelingsmogelijkheden intussen in sterke mate toegenomen. Bij veel patiënten kunnen de mogelijkheid om te stappen en de continentie gevrijwaard worden, afhankelijk van hoe vroeg de patiënt zich met de klachten aandient. Doorgaans zullen de neurochirurg, oncoloog en radiotherapeut met elkaar overleggen over de beste behandelingsstrategie.

Zeker in het geval van (dreigende) wervelbreuk en neurologische verschijnselen zal de eerste behandeling vaak bestaan uit chirurgie. Daarbij wordt de aangetaste wervel soms volledig verwijderd. Veelal echter volstaat het om het ruggenmerg terug voldoende plaats te geven en de wervelkolom te stabiliseren, waarna de uitzaaiing bestraald wordt. In meerdere studies is het positieve effect van dergelijke behandelingen op  de levenskwaliteit duidelijk aangetoond.